Ik heb weer eens een doily gemaakt, yay! Ik vind doilies altijd zo leuk.. om te vinden in de kringloopwinkel, om te zien op blogs, maar leuke doily-patronen zijn nog niet zo makkelijk te vinden. Ze zijn er natuurlijk in overvloed, maar vind daar maar eens een leuke (en niet te gecompliceerde!) tussen. Oh, en dan die websites waar de patronen op staan! Vaak zo ouderwets of met een drukke achtergrond zodat de tekst niet meer te lezen is, zoals deze. Geef mij maar een fijn getekend schema, dan heb je veel meer overzicht! Het patroon van de doily hierboven heeft gelukkig wel een schema, je kunt het hier vinden. Perfect als beginner-doily, want hij is best makkelijk te maken! Ik heb zelf de allerlaatste toer weggelaten, dat vond ik mooier.
Ook heb ik gisteren de eerste sok afgemaakt van het paar waar ik mee bezig was. En hij past heel goed! Het patroon is Hermione’s Everyday Socks, wat volgens mij ongeveer het meest gemaakte paar sokken is op Ravelry! En het is ook een fijn patroon, al is het geschreven voor rondbreinaalden. Ik had aantekeningen gevonden van iemand, die het patroon ook duidelijk maakt voor mensen die op dubbelpuntige naalden werken (DPNs). Ik geloof trouwens wel dat ik de minderingen voor de tenen verkeerd heb gedaan, al heb ik precies gedaan wat in het patroon staat, namelijk: “k1, ssk, k to 3 last sts, k2tog, k1”. Hier staat dat je op het begin van de toer mindert, dan breit tot de laatste paar steken, en dan weer mindert. Dus dan minder je alleen maar aan 1 kant, wat de sok alleen passend maakt voor de rechter of de linkervoet. Maar als ik kijk naar andere mensen die dit patroon hebben gevolgd, hebben zij allemaal aan beide kanten geminderd. Ik vraag me af of dit misschien iets is dat alleen werkt op de rondbreinaalden, maar dat kan ik me niet voorstellen. Ach, bij de volgende sok let ik wel beter op, zodat ik straks niet twee rechtersokken heb!
Dit is een project waar ik al meer dan een maand mee bezig ben: nog een bordercollie! Misschien herinneren jullie je nog mijn eerste gehaakte bordercollie die ik vorig jaar maakte. Hij was zo leuk geworden! Toen de opdrachtgevers een nieuwe bordercollie namen een paar weken later, vroegen ze me of ik daar ook niet een knuffeltje van wilde maken. Natuurlijk heb ik ja gezegd, want opdrachten vind ik altijd leuk! Maar toen ik een foto kreeg van het hondje moest ik wel even slikken.. Ik zal hem je even laten zien:
De opdrachtgever noemde hem al een ‘kleurenpasteitje’, en dat is hij zeker! Wat veel vlekjes overal! De vorige bordercollie had best duidelijke lijnen wat de kleuren betreft, zodat het voor mij redelijk makkelijk was om hem na te maken, maar deze wordt wel een uitdaging! En hij heeft ook nog eens blauwe ogen, dus op naar de hobbywinkel voor een paar blauwe veiligheidsoogjes!
En nu kom ik eindelijk bij het ‘dilemma’ uit de titel van deze blogpost, want ik vind die blauwe oogjes er wel heel kil uit zien.. Helemaal niet zoals het lieve hondje op de foto. Maar misschien komt het gewoon omdat hij zijn lieve zwarte neusje nog niet heeft? Of de oortjes misschien? Als die erop zitten is hij ook in een klap leuker. Toch ga ik steeds twijfelen of ik niet gewoon zwarte oogjes moet gebruiken, die zien er vaak veel liever uit. Waarschijnlijk komt het allemaal goed als de oortjes en het neusje erop genaaid zijn, maar toch raak ik ontmoedigd als het er niet meteen geweldig uitziet. Dan ga ik twijfelen: zijn de proporties wel goed? Moeten de ogen anders geplaatst worden? Misschien was die vorige bordercollie maar beginnersgeluk. Maar dan denk ik: Het is me toen toch ook gelukt, helemaal zonder patroon? Dan moet ik het nu ook kunnen! Hebben jullie ook wel eens zo’n project gehad dat je maar blijft uitstellen, omdat je denkt dat het niet gaat lukken? Wat deed jij toen om jezelf dat extra duwtje in de rug te geven?