De gehaakte bordercollie is af! Het nieuwe baasje was erg blij met hem, en dat maakt mijn dag ook weer goed. Hij is zo’n 20 cm lang, en door de chenille draad in zijn pootjes kan hij zitten, maar ook staan. Dit is de eerste keer dat ik werkte met ‘fluffy’ garen. Ik moet zeggen, dit garen is zeker niet voor beginners! Door het pluizige garen zie je namelijk je steken niet meer. Ik denk dat dit met breien wel nog te zien is, aangezien je dan alle steken op een naald hebt staan, maar met haken was het bijna onmogelijk. Maar dat betekent ook dat je een foutje niet ziet, dus steek er gewoon ergens in waar jij ongeveer denkt dat de volgende steek moet komen, en in de meeste gevallen komt het precies goed uit. Het is dan wel wat lastiger, maar het resultaat mag er zeker zijn! Als ik dit hondje had gemaakt met ‘gewoon’ wit garen, dan was hij toch wel wat kaal geweest. Voor de staart heb ik eerst een gewone staart gehaakt, en daar heb ik nog allemaal losse draadjes aan vast geknoopt. Het was een priegelwerkje, maar zo komt de volle staart van de bordercollie beter tot zijn recht. Dit is toch wel een van de lastigste haakwerkjes die ik tot nu toe heb gemaakt, ik was zo blij toen hij af was! Eerst zocht ik naar patronen, maar ik vond alleen maar patronen van mini-hondjes, als sleutelhanger bijvoorbeeld. De opdrachtgever wilde echter een klein knuffelformaat, dus ging ik zelf maar aan de slag! Ik ben begonnen met het hoofd, en toen naar achteren gewerkt. Het moeilijkst was om aan de ene kant ervoor te zorgen dat de vorm goed is, en aan de andere kant ook nog te denken aan het goede kleurpatroon. Wat vinden jullie van hem?
