Schreven jullie vroeger op de lagere school ook korte tekstjes in elkaars agenda: “wie dit leest is gek”? Heel flauw, ik weet het, maar tot een week geleden had ik er nooit echt verder over nagedacht. Want wie leest is natuurlijk helemaal niet gek. Sterker nog, wie kan lezen is juist erg bevoorrecht.
Stel je eens voor, waar zouden we zijn zonder kennis van het geschreven woord? Kun je dan een gerecht bestellen van een menukaart? Weet je dan of je magere of volle yoghurt koopt? Kun je dan een treinkaartje kopen? Emails sturen of ontvangen? Gebruiksaanwijzingen van medicijnen begrijpen?
Het is moeilijk voor te stellen dat mensen in Nederland zo leven, maar toch komt het voor. En nog niet zo heel zelden ook! Er zijn in Nederland wel 250.000 analfabeten en 1,3 miljoen laaggeletterden. Laaggeletterd wil zeggen dat mensen bijvoorbeeld wel afzonderlijke woorden kunnen lezen maar geen hele zinnen. Er wordt gezegd dat analfabetisme en laaggeletterdheid momenteel het grootste probleem van de Nederlandse samenleving is. Tijd om er iets aan te doen!
Vandaag – 8 september – is de dag van alfabetisering, en in dat kader werd ik gevraagd of ik een gekalligrafeerde zin of tekst wilde schrijven. Het idee erachter is dat kalligraferen voor ons net zo lastig is als ‘gewoon’ schrijven voor analfabeten. En het was ook best lastig! Ik heb vroeger gekalligrafeerd maar dat is natuurlijk alweer een tijdje geleden. Bij elk streepje moest ik kijken in welke richting deze moet, hoe krom het moet zijn, of er op het laatst een ‘zwiepje’ aan de letter komt of niet – het duurde wel even voordat je één letter af had. In de foto hierboven kun je nog zien hoe ik geoefend heb. 😉
Er worden deze week ook heel wat activiteiten georganiseerd in Nederland, zoals gedichtenwedstrijden en voorleesmiddagen op scholen en in tehuizen. Met zo’n bezigheden komt er hopelijk meer aandacht voor de alfabetisering. Ook als blogger hoop ik mijn steentje bij te kunnen dragen. Ook al zijn het kleine stapjes, samen komen we er wel!
